"Een rijke buurman trekt je niet omhoog" was de kop waarmee NRC berichtte over het proefschrift van politiek socioloog Emily Miltenburg. In dat proefschrift betoogt Miltenburg dat er veel minder sprake is van een verheffend/emanciperend effect van "de buurt" op haar bewoners dan vaak wordt aangenomen. Henk en Fatima verleiden tot een verhuizing vanuit de Schilderswijk naar Wassenaar zal ze dus niet als vanzelf enige sporten doen stijgen op de sociaal-economisch ladder.
Waarom is dat interessant vanuit een geo-perspectief?
De laatste jaren is de geosector druk bezig nieuwe markten en toepassingen te verkennen, waarbij er vaak wordt gekeken naar het ontginnen van braakliggend geo-terrein in het sociale domein. Niet dat ruimtelijke informatie daar in het geheel niet gebruikt wordt (denk aan het gebruik van de Kansenverkenner door de gemeenten Den Haag en Zaanstad), maar er ligt nog een markt braak voor GeoBI-achtige toepassingen in het sociale domein.
Of toch niet?
Miltenburgs onderzoek is immers een pleidooi om sociaal-economisch beleid niet aan "de buurt" maar "de bewoners" op te hangen. Een buurt opstoten in de vaart der volkeren is immers niet automatisch het verbeteren van de positie van haar bewoners. Blijkbaar zijn we hier met z'n allen iets te enthousiast doorgeschoten in het denken dat een probleem met een ruimtelijke component (Ingrid en Achmed wonen immers op een bepaalde plek) opgelost moet worden door op dat ruimtelijke aspect (de buurt) te focussen.
Tijd om onze op geo-centrische GIS-analyses vaarwel te zeggen, en onze geografische informatiesystemen te verrijken met een flinke klodder behavoriale geografie. Da's knap lastig, want onze sector is van oudsher nogal exact ingesteld en kan moeilijk uit de voeten met een niet-rationeel handelende factor die de mens is. Maar als we de berg kaartlagen in onze maps kunnen uitbreiden met mental maps zie ik voor geo-toepassingen in het sociale domein een mooi (ondersteunend) perspectief.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten