zondag 9 juni 2013

Geodesign: ruimtelijk ontwerp op z'n Agile's

Bijna driekwart jaar geleden werd ik door GeoNovum-directeur Rob van der Velde uitgenodigd om op de Amsterdamse VU bij een lezing van dr. Carl Steinitz aan te schuiven. Onderwerp: Geodesign. Op dat moment was Geodesign voor mij nog een onbekend thema. Wel had ik in de pakweg 8 voorafgaande jaren bij het Ministerie van I&M (voorheen VROM) als geo-specialist gewerkt op de afdeling die zich ook met ruimtelijk ontwerp bezig hield. Had ik al die tijd zó in het midden van de Geodesign-orkaan gezeten dat ik niet doorhad dat ik continue aan het Geodesignen was? Want ja, we hadden wel ArcGIS én ArcSketch én Illustrator op onze computers staan! En was Geodesign dan niet meer dan een nieuwe naam voor een al heel lang bestaand concept? (En ook op het moment dat ik dit stuk schrijf levert de combinatie "geodesign" en "ruimtelijk ontwerp" bij Google slechts 2 hits op).

Die dag in september werd zeer enthousiast geopend door Henk Scholten, waarna een introrondje langs de ongeveer 50 aanwezigen leerde dat we met een breed gezelschap aanwezig waren. Da's altijd interessant. Carl Steinitz vertelde boeiend, over "changing geography through design", over hoe "the people of the place", IT, wetenschap en ontwerp in samenwerking tot een goed ruimtelijk ontwerp komen. Wel vroeg ik me af in hoeverre dit nu specifiek voor "geography" was: is niet ieder goed ontwerp een samenwerking van die 4 groepen? En ik miste de politiek-bestuurlijke factor in Steinitz' betoog: ook goede ontwerpen kunnen politiek onhaalbaar zijn.

Geënthousiasmeerd diezelfde dag nog naar de boekhandel om het boek "A framework for geodesign" te bestellen. En vreemd genoeg kwam ik daar niet doorheen. Wat wordt mij voor nieuws verteld? Ik miste de spanning er in, de drive waardoor je nieuwsgierig bent naar de volgende pagina. Dus na pakweg 65 van de 200 bladzijden ging het boekwerk de kast weer in.

Toch blijft de kreet "Geodesign" tot op heden in mijn hoofd rondzingen. Inmiddels ben ik er op uit gekomen dat "real-time" het toverwoord is. Omdat de processorcapaciteit anno 2013 zo groot is dat we ontwerpen "real-time" in 3D kunnen doorrekenen. Omdat alle benodigde geo-informatie tegenwoordig dankzij het gebruik van webservices er ter plekke met de bytes bijgesleept kan worden. Omdat dat proces niet meer tussen 9 en 5 in een met computers volgestouwd rekencentrum moet plaatsvinden maar anywhere, anytime uitgevoerd kan worden.
Dus niet langer meer de lineaire aanpak van een serie randvoorwaarden opstellen, binnen dat kader een ontwerp maken (uiteraard met een aantal varianten) en die tegen elkaar afzetten. Nee: ontwerpen, toetsen, aanpassen (of weggooien), toetsen. In een snelkookpan, samen met alle stakeholders. Klaar terwijl u wacht!

Verrek, het lijkt wel een Agile-aanpak! Een aanpak die we met name uit de software ontwikkeling kennen, maar die langzamerhand ook in andere vakgebieden wordt toegepast.

Geodesign is wat mij betreft dus vooral een proces: ruimtelijk ontwerp met een Agile-aanpak. De opgave voor de geo-sector zit er in die Agile-aanpak (mede) mogelijk te maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten